فرکانس جدید من و تو
manto شبکه ای با دست های پشت پرده اسراییلی و سریال ها و برنامه هایی زننده اقدام ب تخریب خانواده های ایران کرده است این برنامه با داشتن افرادی هم جنس باز و نجس دل بسیاری از کاربران و خانواده های ایرای را برده است!!
برای دیگر کاربردها من و تو ۱ (ابهامزدایی) را ببینید.
من و تو۱ (به انگلیسی: Manoto1) یک شبکهٔ تلویزیونی ماهوارهای فارسیزبان با تمرکز بر برنامههای سرگرمی است که مرکز آن در لندن قرار دارد. شرکت مادر این شبکه، شبکه تلویزیونی مرجان نام دارد که متعلق به کیوان و مرجان عباسی، زوج ایرانی مقیم بریتانیا است.[۱]
محتویات [نهفتن]
۱ برنامهها
۲ مجریها
۳ بینندگان در ایران و بازخوردها
۴ منابع مالی و خط مشی
۵ مطالعات دانشگاهی
۶ جستارهای وابسته
۷ یادکرد منابع
۸ منابع
۹ پیوند به بیرون
برنامهها
نوشتار اصلی: فهرست برنامههای من و تو ۱
این شبکه برنامههای گوناگون فارسیزبان مانند سرگرمی، مستند، ورزشی و اخبار سیاسی اجتماعی دارد. مانند اتاق خبر، آکادمی موسیقی گوگوش، بفرمایید شام، کریس آنجل مایندفریک، دکتر کپی، چرا که نه؟ و فوتبال موندیال.
Wiki letter w cropped.svg
این بخش مقاله نیازمند گسترش است.
مجریها
این بخش از مقاله فاقد منبع و مأخذ است. شما میتوانید با افزودن منابع برطبق اصول تأییدپذیری و شیوهنامهٔ ارجاع به منابع، به ویکیپدیا کمک کنید. مطالب بیمنبع احتمالاً در آینده حذف خواهند شد.
رها اعتمادی آل آقا مجری، کارگردان، تهیهکننده و ترانهسرا، در ۱۳ آبان سال ۱۳۶۳ در تهران متولد شد. وی یکی از مجریان شبکه من و تو ۱ و از دستاندرکاران و تهیهکنندگان تلویزیون من و تو نیز میباشد. از جمله کارهای رها اعتمادی، میتوان از آکادمی موسیقی گوگوش، Greatest Hits، در تبعید، رضا شاه، از تهران تا قاهره و برنامه جواب نام برد. او هم چنین ترانهسرای برخی از آهنگهای آکادمی موسیقی گوگوش و آلبوم حجم سبز گوگوش است.
امید خلیلی دانشآموختهٔ رشتهٔ بازیگری و هنرهای نمایشی که از نوجوانی در ایتالیا، سوییس و لندن زندگی کرده است، تاکنون در این شبکه مجری برنامههایی مانند بفرمایید شام، من و تو پلاس و شعر یادت نره بودهاست.
سبا خویی دانشآموختهٔ رشتهٔ جامعهشناسی، مجری اتاق خبرو محقق مستندهای تلویزیون میباشد.
ندا جناب دانشآموختهٔ رشته حقوق، در شبکه من وتو برنامه چرا که نه را اجرا میکند.
بینندگان در ایران و بازخوردها
شبکه من و تو با استقبال زیادی در ایران روبرو شده و بینندگان زیادی دارد. این شبکه در کمتر از ۲ سال از آغاز کارش، توانسته بینندگان بیشتری نسبت به دیگر شبکههای ماهوارهای نظیر فارسی۱، جم، بیبیسی فارسی و صدای آمریکا جذب کند. صفحه فیسبوک این شبکه بیشتر از صفحات شبکههای مشابه پسندیدهشده (بیش از ۱٫۲ میلیون بار تا فروردین ۱۳۹۲)،[۲] اگرچه توسل به این دلیل بیعیب نیست اما با نبود سازمانهای نظرسنجی مستقل در ایران برخی متخصصان برای ارزیابی محبوبیت آن به این روش متوسل شدهاند.[۱]
امواج این شبکه مانند چند شبکه ماهوارهای دیگر مداوماً با ارسال پارازیت مختل میشود، زیرا حکومت ایران از دیدهشدن آن ناخرسند است. حکومت معتقد است این شبکه در چارچوب جنگ روانی سرویس اطلاعاتی انگلیس علیه افکار عمومی ایران فعالیت میکند.[۱][۲]
پس از موفقیت بفرمایید شام، برنامهای به نام شام ایرانی با تقلید از آن روانه شبکه نمایش خانگی ایران شد.[۱]
منابع مالی و خط مشی
طبق گزارشی که یک اتاق فکر انگلیسی به نام فارین پالیسی سنتر در سال ۲۰۱۱ منتشر کردهاست، این شبکه که به مرجان و کیوان عباسی تعلق دارد بودجه خود را از تعدادی سرمایهگذار خطرپذیر دریافت میکند، اما این گزارش هیچ نامی از این سرمایهگذاران خطرپذیر نبردهاست.[۱]
به گفته خبرنگار رویترز، کیوان و مرجان عباسی خود را از توجه رسانهها به دور نگه میدارند و مانند دیگر مقامات شبکه من و تو، علیرغم درخواستهای مکرر برای اظهارنظر، حاضر به مصاحبه نیستند.[۱]
به نوشته فایننشیال تایمز، هویت حامیان مالی این شبکه مخفی ماندهاست، اما بسیاری از تحلیلگران ایرانی معتقدند که این شبکه به صورت تعمدی و با ظرافت به تبلیغ حکومت شاهنشاهی پهلوی میپردازد.[۲]
این شبکه به پخش زنده و دارای حق پخش وقایعی مانند دوشیزه جهان، گلدن گلوب و جایزه گرمی میپردازد و روی نسل جوان تمرکز دارد.[۱] از دید ناظران و کارشناسان رسانه، تعیین جایگاه سیاست در استراتژی مالی صاحبان شبکه، در صورت وجود مشخص نیست.[۱]
مطالعات دانشگاهی
این شبکه در چندین تحقیق دانشگاهی مورد مطالعه قرار گرفتهاست.
ترتیب پرترجیحترین شبکههای ماهوارهای در قائمشهر[۳]
ردیف شبکه امتیاز میانگین
۱ فارسی۱ ۱٫۶۸
۲ پیامسی ۲٫۳۴
۳ جم ۳٫۰۵
۴ تیوی پرشیا ۶
۵ من و تو ۷٫۰۳
۶ پرشینفیلم ۷٫۶۳
۷ مووی۱ ۸
۸ بیبیسی ۸٫۰۱
۹ آواموزیک ۸٫۹۲
۱۰ صدای آمریکا ۹
۱۱ میشف ۹٫۵۸
۱۲ میشاپ ۹٫۶۲
۱۳ آیتیان ۱۰٫۱۳
در نتایج یک نظرسنجی که از بینندگان بالای ۱۶ سال در قائمشهر و روستاهای اطراف آن میخواهد میان ۱۳ شبکه ماهوارهای، آنها را بهترتیب ترجیحشان در تماشاکردن ردهبندی کنند (۱ بیشترین و ۱۳ کمترین ترجیح) شبکه من و تو در جایگاه پنجم قرار گرفتهاست.[۳]
در یک بررسی مقایسهای میان اخبارهای شبکه ۱ سیما (بخش خبری ۲۱)، شبکه خبر (بخش خبری ۲۲)، بیبیسی فارسی (برنامه ۶۰ دقیقه) و تلویزیون من و تو (برنامه اتاق خبر)، نشان داده شدهاست که اخبار این شبکه از لحاظ شاخص بیطرفی در حدود بیطرفی اخبار شبکه ۱ قرار دارد و تنها اندکی بیطرفتر از آن است. در این بررسی تفاوت معناداری میان میزان القای بیطرفبودن به بینندهها در میان این شبکهها یافت نشدهاست.[۴]
در تحقیق دیگری که میان جوانان تهرانی انجام شدهاست، میزان اعتماد نسبت به اخبار بیبیسی فارسی بیشتر از اتاق خبر من و تو بودهاست.[۵]
در پژوهشی دیگر نتیجهگیری شدهاست که ضعف برنامهسازی رسانهای در ایران موجب شدهاست تا خانوادهها به تماشای شبکههای ماهوارهای روی آورده و نسبت به تماشای این شبکه تمایل پیدا کنند که اثرگذار و دارای قابلیت تغییر سبک زندگی ارزیابی شدهاست. زنان خانهدار و شاغل، دختران جوان مجرد و جوانان دانشجو از گروههای مخاطبان فعال این شبکه (و به طور خاص برنامه بفرمایید شام) در میان خانوادهها هستند. بینندگان شبکه تنها از قشر مرفه جامعه نیستند و قشرها پایینتر را نیز شامل میشوند. از دید پاسخگویان، میان زندگی تهرانی و زندگی و فرهنگ نمایشدادهشده در این شبکه تفاوت عمدهای وجود دارد. پیشبینی میشود اثرات این شبکه روی جامعه ایران در سالهای بعد بیشتر آشکار شود.[۶]
در مقالهای که رابطه میان الگوهای تغییر سبک زندگی زنان ایرانی و ۳ شبکه ماهوارهای جم، پیامسی و من و تو را بررسی میکند، رابطه معناداری میان الگوهای ارائهشده توسط این شبکهها و تغییرات سبک زندگی یافت شدهاست. این رابطه میان الگوها و تغییرات مستقیم بوده و در شبکه من و تو بیشترین تأثیرگذاری در سبک زندگی زنان ایرانی گزارش شدهاست.[۷]
محمود عنایت، مسئول پروژه رسانهای ایران در دانشکده ارتباطات دانشگاه پنسیلوانیا معتقد است که این شبکه به «توده مردم» تعلق دارد، نه طبقه نخبگان. وی معتقد است که ظهور این شبکه در افزایش کیفیت برنامههای سازمان صدا و سیما مؤثر بودهاست.[۱]
ناصر فکوهی، استاد دانشگاه تهران شبکههای ماهوارهای مانند من و تو را بخشی از «تهاجم بهدقت برنامهریزیشده» قدرتهای غربی میداند. وی این اثرگذاری را نتیجه مداخله حکومت ایران در جزئیات زندگی روزمره مردم برمیشمارد.[۲]